RABARBAR – obierać czy nie?

źródło zdjęcia: http://millcityfarmersmarket.org/

Zaczął się właśnie sezon na rabarbar – potrwa on krótko, bo tylko do końca czerwca.

Jedni go kochają … inni nienawidzą …. ale zapewne wszyscy będą zadawać sobie pytanie : “obierać rabarbar czy nie?”

Zaraz poznacie odpowiedź!

SKĄD SIĘ WZIĄŁ RABARBAR?

Rabarbar ogrodowy pochodzi z krajów Azji Środkowej i południowej Syberii.

W Europie pojawił się w XVI w. dzięki Marco Polo, ale jako warzywo w Polsce znany jest dopiero od XVIII wieku.Ma charakterystyczny, kwaskowaty , cierpki smak i różne odcienie.

Im bardziej czerwony – tym słodszy.

Surowego niestety nie da się długo przechowywać, ponieważ ma dużo kwasu szczawiowego ( szkodliwy! ) i szybko traci smak.

Świetnie nadaje się natomiast do mrożenia.

WŁAŚCIWOŚCI:

Rabarbar jest cennym źródłem witaminy A, C, E,oraz kwasu foliowego , potasu i błonnika.

Tak jak wyżej pisałam kwas szczawiowy zawarty w nim jest szkodliwy … ale już upieczone łodygi posiadają właściwości antyrakowe.

Ważne!

Duża ilość rabarbaru w diecie może skutkować wypłukaniem wapnia z organizmu.

Zawarty w nim kwas szczawiowy przekształca się, tworząc szczawian wapnia – związek który odkłada się w postaci kamieni nerkowych.

OBIERAĆ CZY NIE?

Łodyg młodego rabarbaru absolutnie nie trzeba obierać, starsze obieramy na końcach i kroimy.Pokrojone włókna nie będą „ciągnąć się” ani wchodzić między zęby przy jedzeniu.

Gotujemy go tylko w garnkach stalowych lub nieuszkodzonych emaliowanych, ponieważ zawarte w rabarbarze szczawiany wchodzą w reakcję z żelazem i miedzią i mogą stać się szkodliwe dla zdrowia.